Քայլում էի: Հանկարծ ոտքս սկսեց սաստիկ ցավել: Հենց նստարանների կողքով էի անցնում, մտածեցի մի քիչ նստեմ ծխեմ կանցնի: Նստած եմ: Մեկը աղունիկներին է կերակրում, առատ բրթել է հացը ճանապարհով մեկ: Երկու աղունիկ էին, մեկը հանգիստ կանգնած ուտում էր, չորս բոլորը հաց է: Մյուսը վազվզում է էս տին էն տին, մեկ մի կտոր կտցում գցում է շուռ է գալիս ուղիղ հակառակ կողմի կտորն է կտցում, վազում առաջ մի ավելի մեծ կտոր կտցում չի կարողանում կուլ տալ, գցում է, վազում է դեպի ավելի հարմարը ու կաղում է, կաղու՛մ: Այրդ աղավնու վոտքն էլ էր ցավում:
